Enikonu Bir Önsöz 
seni yaşadığım için özür dilerim hayat 
anladım ki üç yüzlü bir madalyon bu prizma. 
anladım ki içimin sana dair neşriyatı korsan. 
anladım ki sütun bacaklı bir aşk bu 
ağır hasarlı kolonlarıyla hasarlı bir yapı. 
ıslığımın yasını tutuyorsun yalandan . 
anladım ki karanlıkta söylenen şaman bir şiirdir korku. 
Birinci kanun seni sevmekti 
İkinci kanun gözlerini sevmekti 
Çünkü onlar sevdamın levazımatıydı 
Üçüncü kanun her şeyi sevmekti 
Çünkü her şey 
-benim nezlimde- 
Tasnif edilebilir bir yalnızlıktır… 
Hüznün lojistik deposudur 
Geçici barınma alanıdır terk edilmişliğimin, 
kovulmuşluğumun